Njohja Ligjore e Gjuhëve Kombëtare të Shenjave

Uganda ishte vendi i parë në botë që njohu legalisht gjuhën e saj të shenjave në 1995. Që atëherë, vetëm afërsisht 50 vende u kanë dhënë gjuhëve të tyre kombëtare të shenjave një
status të barabartë me gjuhët e tyre kombëtare të folura. Kjo është më pak se 25% e 193
Shteteve Anëtare të Kombeve të Bashkuara.
Fushatat kombëtare të njohjes së gjuhës së shenjave kanë qenë puna kryesore e avokimit të
shoqatave të shumta kombëtare të të shurdhërve. Ato shoqata kanë punuar në partneritet me aktivistët e shurdhër
dhe komunitetin akademik me qëllimin e përbashkët për të arritur njohjen ligjore të
gjuhëve të tyre kombëtare të shenjave!
Gjuhët kombëtare të shenjave janë gjuhë të drejta të plota me të njëjtat veti gjuhësore si
gjuhët e folura . Ata meritojnë njohje të plotë përmes legjislacionit si gjuhë të pakicave të vendit të tyre të
origjinës me një status të barabartë me gjuhët e folura të përdorura në atë vend.
Pse është e rëndësishme t’i jepet njohje ligjore gjuhës (ave) kombëtare të shenjave?
Njohja ligjore e gjuhëve kombëtare të shenjave është hapi i parë në rrugën drejt arritjes së të
drejtave të njeriut për personat e shurdhër. Kjo njohje mund t’u japë të drejta instrumentale njerëzve të shurdhër dhe të detyrojë
detyrime nga qeveritë nacionale.
Përmes legjislacionit të gjuhës së shenjave, personat e shurdhër mund të kenë të drejtë të kërkojnë akses në të gjitha fushat e jetës në
gjuhën e tyre të shenjave kombëtare dhe të përfitojnë nga mundësi të barabarta. Prandaj, qeveritë kanë
detyrimin ligjor të sigurojnë njohjen si hapin e parë për përfshirjen e njerëzve të shurdhër dhe
gjuhëve të shenjave në shoqëritë e tyre.
Legjislacioni i gjuhës së shenjave mund të mundësojë realizimin e të drejtave më themelore të personave të shurdhër, të
drejtat për të hyrë në të gjitha fushat e shoqërisë në baza të barabarta me të tjerët, përmes gjuhës së shenjave.
Translate »